سمیه - ..:: الّلهم عجّل لولیک الفرج ::..

»» به غیر آمدن تو نخواستم چیزی...

بـدون بـال، من از آسمـان چـه می خواهم

و بی حضور تو از این جهان چه می خواهم

سوال می کـنـد از مـن شتـاب عقـربه ها:

که این چنین از جان زمان چه می خواهم

نمی رسند بـه تـو جـاده های غـرق غبـار

از این مسیر بدون نشان چه می خواهم

سپـرده ام به دلـــم از تـب تــو دم نـزنـد

چه ساده لوح، از آتشفشان چه می خواهم

بـه غـیـر آمـدن تــو نـخـواستـــم چـیـزی

بخواه تا برسم به هر آن چه می خواهم

بـه شـوق بـودن تـو آمـدم بـه ایـن خـانـه

که بی حضور تو از جمکران چه می خواهم

تمام هستی فدای یک لحظه نگاهت یوسف زهرا

دلنوشته ها()
نویسنده متن فوق: » سمیه ( دوشنبه 89/6/22 :: ساعت 10:47 صبح )

»» سبز مردى از قبیله عشق

همواره انتظار می کشم روز موعودی را که با خورشید خواهی آمد و نام تو را تمام درختان، گاه بهار زمزمه خواهند کرد. و تو ای آفتابی ترین! در این تکرار تاریکی ببار و از روشنی، از خوبی، از دانایی ، از عشق، از ایمان و از امید برایمان بگو.
اکنون که زبان از لب می ترسد و شب از روز، اشک در چشم‌ها یخ بسته و دست‌ها ملتمسانه تو را می جویند و عدالت تو را طلب می کنند، اکنون که شامگاهان آغشته است به کلاغانی شب رنگ، به دنبال چشمان خورشیدی‌ات، ما دست به دعا برمی داریم و نرگس‌ها آمدنت را از نسیم می جویند.
حضرت موعود! آیا کویر تشنة جانمان را به ضیافت پاک و روشن باران لطفت دعوت نمی کنی؟!
ای همیشه جاویدان! بیا که در این بن بست هر کوچه ای، دیدة تری از پس دریچه ای تاریک، انتظار تو را می‌کشد.
غروب‌های دلگیر جمعه‌های انتظار، صدای حزن‌انگیز دعای سمات را در بغض سرخ آسمان می‌پراکند و این لحظات ملکوتی مرا بیشتر و بیشتر مشتاق دیدار تو می‌نماید.

انتظار کی به سر می‌آید ای امام قائم و ای وجود دائم!
* * *
هر جمعه دست به دعا برمی‌داریم و دردمندانه و ازعمق جان از پروردگار جهان می‌خواهیم آمدنت را ای آفتاب تابندة مهربان!
می دانم روزی خواهد آمد. در یکی از همین جمعه های دور یا نزدیک خواهی آمد با اسب سرخ در برابر خورشید و از مقابل من.
بی‌صبرانه انتظار می‌کشم آمدنت را