زندگی امام صادق (ع)
امام جعفر صادق (ع) در روز جمعه یا دوشنبه هفدهم ربیع الاول سال 80 هجرى در مدینه دیده به جهان گشود.
وفات آن امام (ع) در 25 شوال سال 148 هجرى روى داده است. عمر آن حضرت را 68 یا 65 سال بوده که از این مقدار 12 سال و چند روزى و یا 15 سال با جدش امام زین العابدین (ع) معاصر بوده و 19 سال با پدرش و 34 سال پس از پدرش زیسته است که همین مدت، دوران خلافت و امامت آن حضرت به شمار مىآید و نیز بقیه مدتى است که سلطنت هشام بن عبدالملک، و خلافت ولید بن یزید بن عبدالملک و یزید بن ولید عبدالملک، ملقب به ناقص، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ادامه داشته است. شهادت امام صادق (ع) پس از گذشت ده سال از خلافت منصور عباسى روى داد و پس از مرگ در آرامگاه بقیع، در جوار پدرش امام باقر و جدش امام زین العابدین و عموشى بزرگوارش امام حسن بن على علیهم السلام به خاک سپرده شد.
کنیه مادر امام (ع) را ام فروه گفتهاند. برخى نیز کنیه او را ام القاسم نوشته و اسم او را قریبه یا فاطمه، پدرش قاسم بن محمد بن ابى بکر و مادرش را اسماء، دختر عبد الرحمن بن ابى بکر ذکر کردهاند. شیخ کلینى از عبدالاعلى نقل کرده که گفت: روزى ام فروه را دیدم که به گرد کعبه طواف مىکرد، او لباسى بر تن کرده بود که با آن شناخته نمىشد پس حجرالاسود را با دست چپ استلام کرد. ناگهان یکى از مردانى که به طواف مشغول بود رو به ام فروه کرد و گفت: اى بنده خدا، سنت را خطا کردهاى. پس ام فروه گفت: ما از علم شما بىنیازیم.
کنیه آن حضرت ابو عبدالله بوده است و این کنیه از دیگر کنیههاى وى معروفتر و مشهورتر است. ابن شهر آشوب نیز در کتاب مناقب مىگوید: آن حضرت مکنى به ابو عبدالله و ابو اسماعیل و کنیه خاص وى ابو موسى بوده است.
آن حضرت القاب چندى داشت که مشهورترین آنها صادق، صابر، فاضل و طاهر بود. از آنجا که وى در بیان و گفتار راستگو بود، او را صادق خواندند.
همسر امام صادق (ع ) حمیده نام داشت .آن حضرت ده فرزند داشت. هفت پسر و سه دختر. نام فرزندان آن حضرت چنین بوده است: اسماعیل اعرج که او را اسماعیل امین نیز خواندهاند، عبد الله، ام فروه، فرزندان دیگر عبارت بودند از: امام موسى کاظم، محمد دیباج و اسحاق و فاطمه کبرى، عباس، على عریضى، اسماء و فاطمه صغرى.
