در آستانه نیمه شعبان حضرت آیت الله العظمی وحید توصیه مهمی را برای عموم مردم کردند .

متن این توصیه که در پایگاه اطلاع رسانی معظم له موجود است به این قرار می باشد:

با توجه به روایات نقل شده از اهل بیت علیهم السلام در مورد تأثیر دعای همگانی و نیز بر اساس اهمیت فوق العاده شب نیمه شعبان که هم شب میلاد آن امام رحمت و مهربانی و هم با فضیلت ترین شب سال پس از شب قدر است.

آیت‌الله العظمی وحید خراسانی تاکید کرده‌‌اند: سزاوار است عموم مؤمنین و مؤمنات در آن شب عزیز پس از قرائت سوره یس و اهداء آن به آستان مقدس ولیعصر ارواحنا فداه و خواندن زیارت سلام علی آل یس، رأس ساعت 11 شب نیمه شعبان دعای فرج را بخوانند و تعجیل ظهور مولود نیمه شعبان را از خداوند متعال درخواست کنند.

همچنین مناسب است تا در تمامی مکان های مقدس و مجالس جشن و سروری که در آن شب تشکیل می‌گردد قرائت سوره یس و دعا و توسل همگانی انجام گیرد.

میلاد قائم آل محمد ومنجی عالم بشریت، حضرت مهدی موعود (عج) برهمه­ی عاشقان و منتظران حضرتش مبارکباد.

محمد بن حسن عسکری (عج) آخرین امام ازامامان دوازده گانه شیعیان است. درسامرا، در نیمه شعبان سال 255هجری قمری به دنیا آمده وتنها فرزند امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شعیان ما است. مادرآن حضرت نرجس (نرگس) است که گفته اند ازنوادگان قیصرروم بوده است. «مهدی» حُجَت، قائم منتظر، خلف  صالح، بقیة الله، صاحب زمان، ولی عصروامام عصرازلقبهای آن حضرت است.

تولد امام زمان (عج) پنهان نگاهداشته شد وامام حسن عسکری (ع) خبرآن را تنها به عده ای ازشیعیان داده بود. حضرت درسال 260 هجری قمری پس ازوفات پدربه امامت رسید. امامت ایشان بنا به حدیثهای بسیاری بود که ازپیامبر(ص) وامامان پیشین روایت شده بود. امام زمان (عج) پس ازآنکه برجنازه پدرنمازگزارد ازچشم مردمان پنهان شد. سبب پنهان شدن آن حضرت این بود که خلیفه­های عباسی تصمیم به کشتن او داشتند.

غائب همیشه حاضر


نشدی غائــب ازاندیشـــــه که پیـدا کنمت         تـــو هویداترازآنی که هویدا کنمت

چشم دل، روشنی ازمهر رخت می­گیرد           گم نکردست ترا دیده، که پیدا کنمت

گرچه یک لحظه جدا ازتونبودم همه عمر        بازازشوق به هرلحظه تمنا کنمت

اشک، نگـذاشــت تماشـــائی رویـت باشم       سببی ســاز که بی پرده تماشا کنمت

بس که با خلق زحسن تو سخن می­گویم          ترسم آخر که مــه انجمــن آرا کنمت

ای دل ! از تـیـرگی آینــــــه خویـش منال        دامنی اشــک بیاورکه مصفا کنمت

همچـــوآییــنه اگر پاک ومصفــا گردی            محورخسـاره جانانه، سراپا کنمت

در ره عشـــــــق، مدد از خرد خام مگیر         تا به تدبیر جنون، واله وشیدا کنمت

شعله­ای ازقبس طورجنون گیروبســوز           تابه صحرای طلب، بادیه پیما کنمت

« لن ترانی » شنوی گر« ارنی » گوئی باز    پرده افکندم ازاین راز که بینا کنمت

یک جهان درد اگر رو به تو آورد، بیـــا         تاکه روسوی وی آورده مداوا کنمت

درغم مهدی موعود چو پــروانه بســوز         تا چواو جرعه کش جـام تولا کنمت

ولادت

 ولادت حضرت مهدی صاحب الزمان (ع) درشب جمعه، نیمه شعبان سال 255یا 256هجری قمرى بود پس ازاینکه دو قرن واندی ازهجرت پیامبر(ص) گذشت، وامامت به امام دهم حضرت هادی (ع) وامام یازدهم حضرت عسکری (ع) رسید، کم کم دربین فرمانروایان ودستگاه حکومت جبار، نگرانی­هایی پدید آمد. علت آن اخبارواحادیثی بود که درآنها نقل شده بود : ازامام حسن عسکری (ع) فرزندی  تولد خواهد یافت که تخت وکاخ جباران وستمگران را واژگون خواهد کرد وعدل و داد را جانشین ظلم وستم ستمگران خواهد نمود. دراحادیثی که بخصوص ازپیغمبر(ص) رسیده بود، این مطلب زیاد گفته شده وبه گوش زمامداران رسیده بود دراین زمان یعنی هنگام تولد حضرت مهدی (ع)، معتصم عباسی، هشتمین خلیفه عباسی، که حکومتش ازسال 218هجری قمرى آغازشد. سامرا، شهرنوساخته را مرکزحکومت عباسی  قرارداد این اندیشه -  که ظهورمصلحی پایه­های حکومت ستمکاران را متزلزل می­نماید وباید ازتولد نوزادان جلوگیری کرد، وحتی مادران بیگناه را کشت. امام دهم بیست سال درشهرسامرا تحت نظرومراقبت بود، وسپس امام یازدهم(ع) نیزدرآنجا زیرنظرونگهبانی حکومت به سرمی­برد به هنگامی که ولادت، این اخترتابناک، حضرت مهدی (ع)، نزدیک گشت، وخطراودرنظرجباران قوت گرفت، درصدد برآمدند تا ازپدید آمدن این نوزاد جلوگیری کنند، واگرپدید آمد وبدین جهان پای نهاد، او را ازمیان بردارند بدین علت بود که چگونگی احوال مهدی، دوران حمل وسپس تولد او، همه وهمه، ازمردم نهان داشته می­شد، جزچند تن معدود ازنزدیکان، یا شاگردان واصحاب خاص امام حسن عسکری (ع) کسی او را نمی دید. آنان نیزمهدی  را گاه بگاه می­دیدند، نه همیشه و به صورت عادی.

 ضرورت غیبت آخرین امام

بیرون آمدن حضرت مهدی (ع) و نمازگزاران آن حضرت همه جا منتشرشد کارگزاران وماموران معتمد عباسی به خانه امام حسن عسکری (ع) هجوم بردند، اما هرچه بیشترجستند کمتریافتند، ودرچنین شرایطی بود که برای بقای حجت حق تعالی، امرغیبت امام دوازدهم پیش آمد وجزاین راهی برای حفظ جان آن خلیفه خدا درزمین نبود، زیرا ظاهر بودن حجت حق وحضورش دربین مردم همان بود و قتلش همان. پس مشیت وحکمت الهی  براین تعلق گرفت که حضرتش را ازنظرها پنهان نگهدارد، تا دست دشمنان ازوی کوتاه گردد، و واسطه فیوضات ربانی، براهل زمین سالم ماند. بدین صورت حجت خدا، هرچند آشکارنیست، اما انوارهدایتش ازپس پرده غیبت راهنمای موالیان ودوستانش می­باشد.

غیبت کوتاه مدت یا غیبت صغری  

مدت غیبت صغری بیش ازهفتاد سال بطول نینجامید ازسال 260هجری قمری تا سال 329 هجری قمری  که دراین مدت نایبان خاص، به محضرحضرت مهدی (ع) می­رسیدند، پاسخ نامه­ها وسؤالات را به مردم می­رساندند. نایبان خاص که افتخاررسیدن به محضرامام (ع) را داشته­اند، چهارتن می­باشند که به " نواب خاص " یا " نایبان ویژه " معروفند. نخستین نایب خاص مهدی (ع) عثمان بن سعید اسدی است که ظاهراً بعد ازسال 260 هجری قمری وفات کرد و دربغداد به خاک سپرده شد. عثمان بن سعید ازیاران وشاگردان مورد اعتماد امام دهم وامام یازدهم بود وخود درزیرسایه امامت پرورش یافته بود. دومین سفیرونایب امام (ع) محمد بن عثمان بن سعید فرزند عثمان بن سعید است که درسال 305هجری قمری وفات کرد ودربغداد بخاک سپرده شد. نیابت وسفارت محمد بن سعید نزدیک چهل سال بطول انجامید. سومین سفیر، حسین بن روح نوبختی بود که درسال 326هجری قمری فوت کرد. چهارمین سفیرونایب امام حجة بن الحسن (ع) درسال 329هجری قمری درگذشت و دربغداد دفن شد. مدفن وی نزدیک آرامگاه عالم ومحدث بزرگ ثقة الاسلام محمد بن یعقوب کلینی است. همین بزرگان وعالمان وروحانیون برجسته و پرهیزگاروزاهد وآگاه دردوره غیبت صغری واسطه ارتباط مردم با امام غایب وحل مشکلات آنها بوسیله حضرت مهدی (ع) بودند.

غیبت دراز مدت یا غیبت کبری و نیابت عامه

این دوره بعد اززمان غیبت صغری آغازشد، وتاکنون ادامه دارد. این مدت دوران امتحان، سنجش ایمان وعمل مردم است. درزمان نیابت عامه، امام (ع) ضابطه وقاعده­ای  به دست داده است تا درهرعصر، فرد شاخصی که آن ضابطه وقاعده، درهمه ابعاد براوصدق کند، نایب عام امام (ع) باشد وبه نیابت ازسوی امام، ولی جامعه باشد درامردین ودنیا. بنابراین، درهیچ دوره­ای پیوند امام (ع) با مردم گسیخته نشده ونبوده است. بهرحال دراین دوره آزمایش، اعتقاد ما اینست که حضرت مهدی (ع) به قدرت خدا وحفظ او، زنده است و نهان ازمردم جهان زندگی می­کند، روزی  که " اقتضای تام " حاصل شود، ظاهرخواهد شد، وضمن انقلابی پرشوروحرکتی خونین وپردامنه، بشریت مظلوم را ازچنگ ظالمان نجات خواهد داد، همچنین رسم توحید وآیین اسلامی را عزت دوباره خواهد بخشید.

اعتقاد به حضرت مهدی (ع) منحصر به شیعه نیست

عقیده به ظهورحضرت مهدی (ع) فقط مربوط به شیعیان وعالم تشیع نیست، بلکه بسیاری ازمذاهب اهل سنت( مالکی، حنفی، شافعی،حنبلی و ... ) به این اصل اعتقاد دارند و دانشمندان آنها، این موضوع را درکتابهای فراوان خود آورده­اند واحادیث پیغمبر(ص) را درباره مهدی (ع) ازحدیثهای متواتروصحیح می­دانند .

اللهم عجل لولیک الفرج...