صد سال بعد از مرگ من گر شکافی قبر
من خواهی شنید از قلب من دوستت دارم
ای عشق من...
شبای رفتن توشبای بی ستارست
ببین که خاطراتم بی تو چه پاره پارست
با هر نفس توو سینه بغض تو توو گلومه
با هر کی هر جا باشم عکس تو روبرومه
آخ که چقدر تنگه دلم برای اوون شبامون
کاش که اوون عشق بشینه دوباره توو دلامون
چی میشه برگردی بازم به روزای گذشته
هوای پاییزی چرا توو عشق ما نشسته
سپردی عهدمونو به دست باد و بارون
منو زدی به طوفان خودت گرفتی آروم
عهد تو رامو بسته غم دلمو شکسته
توو این صدای خسته یاد تو پینه بسته
غروبه باز دوباره شب بوی انتظاره
غم توو نگام نشسته خیال گریه داره
برای زنده بودن هنوز بهونه دارم
میمونم و میدونم هنوزم تو رو دارم
هنوزم تو رو دارم...